door Jan Werner

Vraag van Jan Werner aan Telefunken liefhebbers:

Van oom Frits kreeg ik die oude zware Magnetophon M85 koffer...
“Daar heb ik jaren mee gespeeld en mooie muziek mee opgenomen, nog van de FM radio...met de maanlanding ben ik ’s nachts opgebleven..

De bandrecorder heeft lang stilgestaan en de snaren zullen wel verdroogd zijn...
Jij hebt ook interesse in het behoud van bandrecorders, daarom heb ik aan jou gedacht. Ik heb ook nog ergens reserve snaren liggen...”

Na het overlijden vroeg Tante Corry of ik de spullen van Oom Frits wilde ophalen. Er waren nog veel BASF LGS 35 banden met van de radio opgenomen klassieke muziek en natuurlijk de, toen populaire conferences van Wim Kan, Wim Sonnevelt en Henk Elsink ontbraken niet. Ik was natuurlijk reuze benieuwd wat er allemaal op die banden staat.

Inmiddels is de Magnetophon 85 al ondezocht. De spanningscaroussel wordt naar 245 Volt omgezet en de groen geoxideerde zekeringhouders zijn schoongemaakt. De lagers van de spoelschotels worden er uitgehaald en de “Feinfuhlhebel” (bandspanningvoelers met rem tegen de spoelschotels) schoongemaakt. Veel stof en aangekoekt vuil is daar door de jaren heen verzameld. De snaren zijn droog, maar nog redelijk. Deze heb ik in een lauw sopje gewassen en drooggepoetst. Bij deze M85 blijkt de centrale snaar zelfs nog prachtig strak te stellen! Na een eerste inschakeltest begint alles weer te draaien..de EM 87 gloeit op en het oude vertrouwde luchtje van de warm wordende buizen treft mijn neus als een aangename herinnering. Er was is geluid uit de eigen versterker en luidsprekers te krijgen, en dus moet de voorrand met volumeregelaar er af. Nog een zekering! Deze eindzekering is stuk. Na vervanging een 2e test en daar gloeiden de 2 EL95’s al op met een zacht gezoem en wat kraken van de droge volumeregelaar komt ook de eindversterker weer op gang. Een prachtig vol geluid klinkt op met de eerste bandweergave. 

Na een paar uurtjes draaien en genieten lijkt het alsof het geluid wat minder wordt en ook de voordeksel bij de volume en toonregelingen wordt behoorlijk warm. De eindversterker wordt dus uitgeschakeld om af te koelen. Er kan worden doorgeluisterd via de DIN lijnuitgang, aangesloten op de huiskamer audioset. De buizen heb ik er allemaal uit gehaald, pennen schoongemaakt en teruggeplaatst.

Graag kom ik in contact met mede-liefhebbers om de kennis, die verloren dreigt te gaan, met elkaar te delen en gezamenlijk deze leuke oude Telefunken buizen-bandrecorders op gang te houden. Inmiddels heb ik door veel onderzoek en wat aankoopjes van kleinere Telefunken bandrecorders heel wat ervaring in mechanica opgedaan. Electronisch ontbreekt mij de praktische basiskennis van het foutzoeken. Eindbuizen te heet? Vervangen van oude condensatoren? Een motor die wel draait, maar vonkt bij de wikkelingen? Wie wil mij helpen? Mijn interesse gaat voornamelijk uit naar de Telefunken Magnetophon’s uit de KL60 - M70 - M85 - M95 en M100 series buizen bandrecorders.

Jan Werner
jwh_werner@hotmail.com