Verslagen Radiocafé

Verslag 19 mei: Lezing  bij Arthur Bauer

Deze keer was de bijeenkomst niet in ons vertrouwde radiocafé in Wormerveer, maar waren wij uitgenodigd om in Duivendrecht een lezing te volgen van Arthur Bauer in zijn pas ingerichte museum in de Kloosterstraat in Duivendrecht. Gemakkelijk te vinden met de beschrijving van Dick Zijlmans op zak hoe er te komen. Met aanwijzingen zoals neem de u-bocht, ga niet door viaducten, bij het café rechts af en 50 meter voorbij een garage bevindt zich het museum. Ik stond dan ook pal voor de deur geparkeerd. Geen Tomtom of kaart bleek nodig te zijn. Vrijwel alle trouwe cafébezoekers waren aanwezig. Arthur leidde ons rond langs al de nu keurig opgestelde apparaten en wist daar geboeid over te vertellen.
Over het algemeen Duits materiaal dat er staat en alles gebouwd met de bekende Duitse 'gründlichkeit', prachtige doordachte constructies en schakelingen. Verbindingskabels met stevige goed passende pluggen. Onwillekeurig bij het zien van al deze apparatuur dacht ik aan de WS19 set die hierbij vergeleken een wat onhandig omgebouwd radiotoestel lijkt en dan maar niet te denken aan de daarbij behorende ongelukkige blikken connectoren. Maar ik troostte mij met de wetenschap dat we daarmee wel de oorlog hebben gewonnen.

De grote zendbuizen in bedrijf

Imposant was de grote zender met groot vermogen die werd gestart en waarbij twee fel brandende zendbuizen na het openen van een zware deur zichtbaar werden. Arthur waarschuwde ons niet te dichtbij te komen. Gevaarlijk? Met aanraken lijkt mij dat inderdaad het geval, maar ik denk eerder dat het bedoeld was voor de moderne fotocamera's. Mijn scherm van de Kodak werd in ieder geval wazig enkele minuten en ik herinnerde mij een eerder geval bovenin een tv-toren dat iemand te dicht staande bij de in werking zijnde zendantenne mijn waarschuwing in de wind sloeg en ineens rook uit zijn toestel zag komen. Ik deed dan ook snel een stap terug.

Piet's digitaal Kodakje even van slag!

Verscheidene keren riep Arthur mij om weer iets bijzonders te laten zien en wist dat dan met enthousiasme uit te leggen het waarom en hoe het werkt op een begrijpelijke wijze. Ik heb er met aandacht naar geluisterd en er weer veel van op gestoken. Het is eigenlijk niet in een avond allemaal goed te bekijken er staat zoveel interessant materiaal dat je aandacht vraagt.

Keurige afwerking

Dan komt het moment waarvoor wij gekomen waren, de bespreking over de speciale bandrecorder. Al direct stelde hij de eerste vraag waarom brandt de neonlamp en wat is de betekenis van het telefoonblinkertje dat zwart of wit kan zijn? Wij moesten het antwoord schuldig blijven. Niemand die er aan dacht dat er lang geleden ook nog gelijkstroomnetten waren en welke pootje van de netstekker is dan de plus? Of is het wisselstroom dat op de wandcontactdoos staat?

De zware grote monospoor machine heeft een unieke aandrijving die zich zelf instelt op de juiste snelheid. Op zich al bijzonder, maar heeft ook nog een manuaal regelbare aparte draaiende weergavekop om in bepaalde noodzakelijke gevallen de snelheid aan te passen. De demonstratie verliep voortreffelijk en werd ook begrijpelijk besproken. Toch een ander type recorder als dat vroeger thuis werd gebruikt.

Het leek er even op dat met deze wat voordracht het nu tijd werd onderling nog wat bepraten en rond te kijken. Maar tot onze verrassing werden we naar een andere ruimte gebracht waar de heren Marc Simons PE1RRT en Paul Reuvers PE1BXL klaarstonden om een voordracht te houden over de Duitse Enigmamachine. Met een beamer en groot scherm werden getoond de nodige afbeeldingen terwijl Marc en Paul telkens elkaar aflossend daarbij de tekst verzorgden. Een leuke wijze van vertellen en daarbij op onderhoudende wijze gebracht.

Replica Enigma met moderne onderdelen

Het was op een enkeling na dan ook doodstil in het kleine zaaltje. Af en toe werd er voorzichtig even een vraag gesteld als was men bang te zaak te verstoren . Een heel leerzame verhandeling waarbij duidelijk de werking werd uitgelegd en ook de geschiedenis die daar een grote rol in speelde. Werkelijk een professioneel optreden dat zeker een compliment verdient.

Daarna was het tijd al deze informatie even te laten bezinken met een drankje en een hapje, iets wat Dick Zijlmans wel is toevertrouwd. Onderling werd er nog veel na gepraat. Arthur liet mij nog diverse zaken zien,  zoals het Numans toonfilter uit een ver verleden, dat mij deed denken aan dat van de heer Viddeleer die lang geleden dat beschreef in Radio Electronica. Het blad waar in 1957 ook mijn eerste technische artikelen het levenslicht zagen. Ik kreeg ook de hele beschrijving te lezen van het Numans toonfilter, maar niet duidelijk werd mij wat er in de metalen gesloten behuizing voor schakeling te vinden is.

Maar al snel werd ik door Arthur naar een volgend toestel gevoerd dat ik zeker even zou moeten zien. Een leuke leerzame avond die zeker een vervolg verdient. Met dank aan Arthur PA0AOB die onvermoeibaar ons heeft rond geleid langs al deze unieke toestellen en daarbij ook nog een geduldige en begrijpelijke uitleg wist te geven over de werking en het waarom.

Piet van Schagen

 

GM4010 Veldsterktemeter